Złącza ciesielskie, to połączenia elementów drewnianych. Można je również stosować przy łączeniu drewna z innymi materiałami, na przykład betonem. Kotwienie, to solidne łączenia, które stosuje się w miejscach istotnych dla utrzymania całej konstrukcji – ważnych dla bezpieczeństwa użytkowników.
Do czego są wykorzystywane kotwy
Kotwa, czyli ankier, kołek albo łącznik jest częścią konstrukcji, która łączy i nie pozwala na obrót czy przesunięcie. Może mieć kształt kołka, śruby, wygiętego pręta. Kształt i wielkość kotwy wybiera zależności od przeznaczenia, a przede wszystkim obciążeń i naprężeń na jakie łączenie będzie narażone.
Kotwy stosuje się do połączenia warstw murowanych ścian, w przypadku gdy owych ścian nie łączą wieńce, nadproża lub inne trwałe elementy konstrukcji budowli.
W łączeniach elementów drewnianych więźby najczęściej kotwy stalowe są stosowane do przytwierdzania krokwi bezpośrednio do wieńca lub łączenia murłaty z wieńcem.
Równie często podczas budowy domu zachodzi konieczność kotwienia słupów drewnianych w betonowym podłożu.
Kotwy przydatne są do łączenia elementów ogrodzenia czy altan ogrodowych z podłożem ziemnym.
Rodzaje kotew
Rodzaje kotew zależą od przyjętego kryterium podziału. W przypadku kotew łączących elementy drewniane z betonem można mówić o kotwach mechanicznych i chemicznych. Te pierwsze działają rozporowo – wprowadza się je i dokręca w otwór wywiercony w betonie a następnie umieszcza w nich drewniany element i przykręca się go śrubami. Ze względu na wilgoć w podłożu kotwy powinny być ze stali nierdzewnej lub ocynkowanej.
Inny sposób łączenia to kotwy chemiczne. Ich montowanie polega na wprowadzeniu do wywierconego otworu specjalnej mieszanki żywic, które łączą się powierzchniowo, a ich trwałość jest porównywalna do kołków rozporowych czy dybli. W płynnej masie umieszcza się pręt gwintowany, odczekuje do związania a następnie montuje się złącze ciesielskie i dokręca elementy drewniane.
O ile w przypadku kotwienia mechanicznego można popełnić błąd nieprawidłowo rozwiercając otwór lub źle dokręcając śruby, o tyle użycie kotwy chemicznej niesie ze sobą ryzyku większej ilości pomyłek czy niedociągnięć. Na stabilność połączenia może wpłynąć zbyt krótki czas oczekiwania na wiązanie kotwy, niestaranne oczyszczenie otworu, błąd przy dokręcaniu.
Dokręcanie, zdaniem fachowców, powinno być wykonywane przy użyciu klucza dynamometrycznego. Producenci kotew w instrukcji podają wartość momentu dokręcenia i warto się do tego zastosować. Zarówno zbyt słabe jaki i zbyt możne dokręcenie jest błędem, który może skutkować osłabieniem połączenia.
Jeszcze inne kotwy stosuje się przy osadzaniu drewnianych słupów w gruncie. Specjalna konstrukcja kotew wbijanych nie wymaga betonowania słupków. Luźna, piaszczysta ziemia oraz montaż w miejscach narażonych na działanie silnego wiatru wymagają użycia kotew długich, na przykład 900 mm (z całej długości 750 mm wbijane jest w ziemię, reszta służy do osadzenia słupka).
